Subskrybuj podcast na wybranym urządzeniu i otrzymuj powiadomienia o nowych odcinkach:
Zarządzanie czasem może się kojarzyć z czymś bardzo nudnym, co zabierze Ci spontaniczność czy wolność. Jest wręcz odwrotnie! Planowanie wnosi mnóstwo spokoju, wolności i możliwości dbania o siebie.
Dlaczego redukcja jest ważna w zarządzaniu czasem i co to jest tiger time?
I inne wątki tego odcinka :
[01:20] Jeśli nie zadbasz bardziej aktywnie o swój czas, wiele bardzo fajnych rzeczy w życiu może się nigdy nie wydarzyć.
[02:22] Aby zarządzać czasem trzeba znaleźć CZAS 😉
Dla mnie ważny jest czas poranny na początku dnia, czas dla siebie, gdy zastanawiam się: co jest do zrobienia na dzisiaj, co chcę zrobić. Podobnie w środku dnia: co jest do zrobienia, uwzględniając rzeczywistość w danym momencie. Wtedy dopasowuję plan do rzeczywistości.
Oprócz tych krótkich momentów w czasie dnia, potrzebne są także chwile na planowanie większych obszarów rzeczywistości, bardziej długoterminowo.
[02:40] Zarządzanie czasem jest mocno związane z planowaniem. Jeśli nie planujemy, jesteśmy reaktywni: reagujemy na to, co się nam wydarza w codzienności, wypełniamy obowiązki “bo trzeba”, odpowiadamy na zewnętrzne okoliczności. Proces przejścia od bycia jedynie reaktywnym do bycia proaktywnym wymaga zmiany myślenia o tym.
Aby wypracować sobie wewnętrzną postawę, umożliwiającą efektywne zarządzanie czasem, w zgodzie z tym, co u nas w środku się dzieje, warto zrobić sobie intelektualne ćwiczenie, polegające na podważeniu zasadności wykonywania tych wszystkich rzeczy, które po kolei od rana robimy.
Oczywiście, jak myślimy o zarządzaniu czasem, to chcemy zarządzać nim po swojemu, a więc także w zgodzie ze sobą, z naszymi wartościami, przekonaniami, uczuciami. Ale czy na pewno wiesz “jak chcesz” i “co chcesz”? A może to, że czujesz się osaczona i zaganiana oznacza, że nie robisz tego, co naprawdę chcesz robić? Spróbuj pozastanawiać się: co by było gdyby… Gdybyś nie wstała jutro… gdybyś nie ubrała się… gdybyś nie zrobiła jutro śniadania… itd. To nie znaczy, że masz tego nie robić. Jednak ta intelektualna zabawa może pomóc Ci dojść do tego, co naprawdę chcesz zrobić, na czym Ci zależy i dlaczego robisz to, co robisz.
Życie, w którym czujesz, że… masz czas.
[04:18] Jednym z elementów posiadania życia, w którym ma się poczucie, “że ma się czas” jest… redukcja. Zredukowanie całego ogromu rzeczy, które są nam w ogóle niepotrzebne.
Wyeliminowanie z życia czynności, które nie mają dla nas wysokiego priorytetu czy są niepotrzebne, jest bardzo trudne. Wymaga podważenia niektórych przekonań i zmiany nawyków. Niektóre rzeczy, które wydawały się konieczne, mogą okazać się niepotrzebne.
[05:50] Mój tiger time (tygrysi czas) biznesowo to czas, który przeznaczam na czynności, wiążące się bezpośrednio z utrzymaniem całego ośrodka. Rezygnuję z wielu biznesowych rzeczy, które nie są związane ani ze strategią, ani nie mają wpływu na przychody.
[08:05] Redukcja może też dotyczyć spotkań, relacji i wydarzeń, które nam nie służą.
[08:40] Rodzinnie pracowaliśmy długo nad tym, jak chcemy spędzać święta, szukając tych czynności, które uosabiają wartości, których w święta szukamy. Możemy to zrobić z każdym obszarem życia zadając sobie pytania: do czego dążę, na czym mi zależy.
[08:30] Prowadzę Ośrodek HorseSense, w którym mieszkają 4 konie. Stajnię zaplanowałam tak, aby zmniejszyć nakład pracy. Uproszczenie pewnych czynności to także kwestia planowania.
[11:00] Aby zacząć planować z satysfakcjonującym efektem, trzeba zastanowić się czego się chce, czego nie chce i ustalić priorytety. Jak już wiemy, co jest naszym priorytetem, rezygnujemy z wielu rzeczy, które nie znalazły się na liście priorytetów. Czasami jest to niezwykle trudne: może będzie trzeba zrezygnować ze spotkania ze znajomym lub odmówić rodzinie czy zmienić swój własny nawyk.
[12:05] Gdy mamy ustalone priorytety – zaczynamy przeprowadzać redukcję aktywności. I zaczynamy planować. Do tego potrzebujemy CZAS dla siebie. Potrzebny jest czas raz w tygodniu, aby zaplanować cały tydzień. Oprócz tego ważne, aby dać sobie czas na planowanie raz na kwartał, raz na pół roku czy rok.
Plan jest planem, a życie idzie swoim rytmem.
Pytania, o których warto pamiętać to:
- Czy coś jest dla mnie istotne? (Jeśli coś nie jest istotne dla nas – rezygnujemy, zmniejszamy, delegujemy.)
- Czy można to jakoś zopytmalizować?
[14:10] Optymalizacja procesów może pomóc 😉 Rozkładamy czynność na małe kroczki i sprawdzamy czy nie da się czegoś zrobić szybciej, łatwiej lub … może jest to niepotrzebne? Właściwie cały postęp cywilizacyjny wynika z optymalizacji.
[15:02] Ważny aspekt w temacie zarządzania czasem to także spojrzenie na czynności, które powodują, że tracimy czas. Warto także sprawdzić czy czynności, które traktujemy jako odpoczynek, naprawdę powodują, że wypoczywamy.
Jeśli zastanawiasz się po tym podcaście od czego zacząć, to proponuję Ci najpierw znaleźć czas dla siebie (chwila na planowanie) i przeanalizować różne elementy pod kątem redukcji: czego nie muszę robić, co mi nie służy, co nie jest mi potrzebne, dlaczego coś robię. do czego mnie to doprowadzi, czy to jest najistotniejsza wartość w moim życiu.
Następnie przemyśl obszary pod kątem efektywności, co da się usprawnić, zrobić lepiej, szybciej, z większą lekkością. Nie zapomnij o ładowaniu baterii, o czasie na dobry odpoczynek. Powodzenia!
Odcinek trwa 19 minut.
Jeśli mam ustalone priorytety, podejmowanie decyzji i korekta planu względem rzeczywistości przychodzi łatwo.
Znakomitym uzupełnieniem tego odcinka są:
- Podcast 21 – Planowanie z kołem życia, celami i nawykami , w którym opowiadam jak praktycznie rozpocząć planowanie. Znajdziesz tutaj koło życia (proste narzędzie, które pomaga analizować różne obszary życia) i narzędzie do pracy nad celami i nawykami. Wystarczy wydrukować i zacząć planować 🙂
- Podcast 22 – Mapa marzeń – co to jest, po co i jak ją zrobić? Możesz tu znaleźć wskazówki jak zrobić mapę marzeń, która może być częścią planowania długoterminowego.
Napisz, co w tym odcinku było dla Ciebie istotne. Jak u Ciebie wygląda temat planowania i redukowania?
Jeśli uważasz ten podcast za wartościowy – wyślij go przyjaciółce 😉
Podcastowa kraina rozwoju:
Mogę! – o budzeniu się sił życiowych – Odcinek 123
Zobacz więcejMogę! – o budzeniu się sił życiowych – Odcinek 123Osiąganie niemożliwego – Odcinek 65
Zobacz więcejOsiąganie niemożliwego – Odcinek 65
Ostatnio zredukowałam parę czynności, nawet z dość dużym rozmachem i z myślą, że do części z nich jednak jeszcze wrócę. Jednak zawsze, nie wiem jeszcze dlaczego, panicznie bałam się planowania. Zwykle zaplanowanie czegoś powodowało niewykonanie tego, natomiast jeśli dawałam sobie luz i tylko bardzo ewentualną możliwość zrobienia, udawało mi się to zrobić. I w zasadzie nadal tak jest. Jeśli już coś zaplanuję, to zwykle nie robię tego w zaplanowanym czasie, a to powoduje, że ostatecznie całkiem z tego rezygnuję.
O ciekawe! czyli tak jakby wykonanie na czas było kluczowe dla sensu planowania? Planowanie jest wspaniałe i jest kluczowe. Zrobię jeszcze może o tym podcast. Przede wszystkim spójrz na to tak: planowanie jest dla Ciebie, nie Ty dla planowania:) Wiele rzeczy jak planuje to dziele to na małe kawałki i potem oceniam proces, a nie efekt końcowy czy końcową datę. Np. teraz projektujemy planer rozwojowy (projekt jak się okazało KOBYŁA) jest rozpisany z datami, ALE dziś najważniejsze jest małe mikro zadanie, które zrobię np. korekta tekstu w opisie jednej strony. Te małe kroki robią robotę na prawdę:)
Hmmm… Trawię to, co napisałaś 😉 nie wiem, czy wykonanie na czas ma być sensem mojego planowania. Jednak często to planowanie dotyczy zadań, które muszą być zrealizowane w jakimś terminie ustalonym zewnętrznie (nie przeze mnie). Dlatego z tego punktu widzenia wykonanie na czas jest kluczowe. Ale czy jest sensem planowania? Możliwe, że w tym wypadku tak, lub ja coś błędnie postrzegam. Nadal jednak nie wiem, dlaczego tak obawiam się coś zaplanować. Czuję, że przez sam fakt zaplanowania tworzę głębokie przekonanie o porażce. Ale skąd się to wzięło? Nie mam pojęcia, ale musiało się to zacząć bardzo dawno temu, na etapie wczesnej szkoły podstawowej. Będę nad tym dumać, może coś odkryję.
Witaj! Temat zarządzania czasem jest ze mną od kilku lat, odkąd zauważyłam, że mój czas jest rozdrapywany przez osoby i sprawy, które nie są tego warte. Jednak dopiero od roku zaczynam to ogarniać, głównie dzięki Twojemu “Rusz z kopyta “. Ten podcast jest dla mnie doskonałym streszczeniem metody, którą odkryłam kilka mcy temu, czyli “Zen to Done”. Nauczenie się žycia w ten sposób to proces, to się nie dzieje z dnia na dzień, ale tak jak powiedziałaś – daje poczucie wolności, poprzez samokontrolę, kontrolę – choć częściowo – sytuacji, a przede wszystkim przez obserwację efektów działania. Serdecznie pozdrawiam!
To właśnie jest najbardziej zaskakujące – dobry, własny sposób na planowanie i zarządzanie czasem – daje wolność. Choć czasami jak komuś o tym mówię, to jest zupełnie inne skojarzenie…, że kontrola, brak spontaniczności itd. Natomiast jest to droga do lekkości w działaniu. I nie jest to proces na raz, ale akurat proste zasady z planowania dają dużo szybsze satysfakcjonujące efekty niż np. rozwój.
Ja doszłam do wniosku, że jeśli zaczynam planować to moje ciało/ego uważa to za niebezpieczne i wywołuje we mnie potężny opór żeby mnie utrzymać w “bezpiecznej” strefie. Oczywiście z tego tytułu mam wokół siebie duży chaos, odkładam różne rzeczy na potem. Mam poczucie, że cały czas coś robię a nic nie jest zrobione.
Pozdrawiam
Hmm ciekawe dlaczego. Warto spróbować poeksplorować, a jeśli nie uda się samej to może to być temat na coaching lub psychoterapie. Na pewno dobrze coś z tym zrobić, bo planowanie to właściwie strategia wspierająca zadbanie o siebie i swoje zasoby.