Energia życiowa i co ją aktywuje – Odcinek 119

Listen to “#119 Energia życiowa – co ją aktywuje – Z wiatrem w grzywie – podcast” on Spreaker.

Subskrybuj podcast na wybranym urządzeniu i otrzymuj powiadomienia o nowych odcinkach:

Wiele osób potrzebuje mieć dostęp do większej energii życiowej w swojej codzienności, czyli do stanu, gdzie “się chce”, gdzie wypełnia nas ciekawość, ale też chęć pokonania trudności i dostęp do wewnętrznych zasobów psychologicznych, które w tym pomagają. Energię życiową możemy jednak pomylić z trybem układu nerwowego “walki i ucieczki,” który generuje pozornie podobne stany, ale wynikające z poczucia zagrożenia. Wtedy również organizm uruchamia sporo energii, tak jakbyśmy, powiedzmy, uciekali przed niedźwiedziem. Mamy wtedy oczywiście dostęp do zasobów i energii, ale jest to energia, która powinna być używana krótko, bo wyczerpuje. Jednocześnie w trybie “walki i ucieczki” nie mamy dostępu do zasobów energii kreatywnej, innowacyjnej, relacyjnej i “flow”. Bo to nie czas na “flow”, gdy goni nas niedzwiedź;)

Ważne, aby odróżniać czy zwiększenie energii wynika z włączania się trybu “goni mnie niedźwiedź”, gdzie jesteśmy skupieni tylko i wyłącznie na celu, od aktywacji na tzw. “górze drabinki” układu nerwowego, czyli stanu zaangażowania społecznego, w którym nadal pozostajemy w kontakcie z ciałem i potrafimy uwzględniać inne osoby i ich odczucia.

W tym odcinku opisuję niuansy, jak odróżniać, kiedy układ nerwowy czuje się bezpiecznie, a kiedy mamy mobilizację bardziej zadaniową, a proces i relacje są wtedy mniej istotne. Uruchomienie, wzmacnianie i dbanie o energię życiową jest sednem wszystkich programów rozwojowych i rozwoju.

Jak nie pomylić trybu walki i ucieczki z energią życiową?

I inne wątki tego odcinka:

Kiedy układ nerwowy wrzuca nas w stan zagrożenia i mamy pozornie dobrą energię, ale tak naprawdę “goni nas niedźwiedź”.
O zawężonych możliwościach działania, gdy układ nerwowy stwierdza zagrożenie.
Jak odróżnić mobilizację zadaniową z trybu “walka-ucieczka” od aktywności życiowej w stanie bezpieczeństwa i zaangażowania społecznego.
O trzech stanach autonomicznego układu nerwowego tzw. “drabinka” – przypomnienie z odcinka nr 64 – Ogarnij stres czyli taniec z układem nerwowym.
Co może Ci powiedzieć sposób, w jaki poruszasz się po domu.
O stanie, który odbieramy jako nudę, gdy jesteśmy w trybie zadaniowym, a może to być czas kreatywny, refleksyjny i wspierać zupełnie inny odbiór rzeczywistości, jeśli jesteśmy w trybie góry drabinki.
Jak poszerzać swoje możliwości małymi kroczkami, żeby się nadmiernie nie przymrozić.
O koncepcjach sfery komfortu i różnych podejściach do niej.
Dlaczego jeśli coś nie jest oswojone, nawet jak jest potencjalnie dobre, układ nerwowy odbiera to jako zagrażające i co z tego wynika.
Jak energia życiowa zasila radość (więcej o radości: Jak łapać i wzmacniać radość).

Odcinek trwa 34 minuty.

Dobrostan każdego dnia zależy od tego, co jest bazą naszego działania: czy jesteśmy w trybie walki i ucieczki, jakby gonił nas niedźwiedź czy mamy aktywację wynikającą z poczucia bezpieczeństwa.