Subskrybuj podcast na wybranym urządzeniu i otrzymuj powiadomienia o nowych odcinkach:
Dlaczego docieranie do swojego wewnętrznego “ja” jest ważne? Cóż…odpowiedź na to uwidacznia się często podczas gdy przeżywamy kryzys. Wtedy umiejętność i łatwość pokonania trudności, czy wyjścia z traumy jest bardzo uzależniona od dostępu do wewnętrznych zasobów. Jednak sam proces docierania do swojego wnętrza nie jest potrzebny jedynie do uzdrawiania się, ale jest naturalnym elementem procesu transformacji ku dojrzalszej wersji siebie.
Aby dojrzeć do życia “w stadzie” przechodzimy wielokrotnie poprzez dylematy zależności i niezależności, zrezygnowania z siebie i bycia przyjętym. Jako dzieci wykształcamy w sobie mechanizmy, które umożliwiają przetrwanie, często przybieramy fałszywe “ja”, które nam to umożliwi. Jako dorośli również stale mierzymy się z tymi tematami. Poszukiwanie swojej autentyczności i ekspresja prawdziwej wersji siebie może być procesem bardzo żmudnym. Czasami psychika nie jest w stanie pomieścić wszystkich zmian, które dokonujemy. Czasami utykamy w zmianie, bo wybieramy poczucie bezpieczeństwa i przynależność. Bywa, że złudną.
W jaki sposób to pogodzić? Czy można przynależeć do kogoś, być częścią grupy, czuć się bezpiecznie w danej społeczności, a jednocześnie wyrażać w pełni swoje autentyczne “ja”? Czy w ogóle da się dotrzeć do tego “ja”, jeśli się tam nigdy nie było? Albo się nie wie czy to “to” czy to “już”?
O tych i innych wątkach docierania do siebie opowiadam w setnym odcinku podcastu “Z wiatrem w grzywie”.
Będzie też zapowiedź nowego programu rozwojowego w HorseSense “Wyprawa po MOC” i kto może w nim uczestniczyć.
Rezygnowanie z siebie na rzecz dostosowania do grupy czy niezależność
I inne wątki tego odcinka:
- Powrót do siebie oraz kontiuum zależność-niezależność na różnych etapach i wybory z tym związane.
- O nacisku kultury i cywilizacji na bycie dostosowanym i zrezygnowanie z jakichś ważnych dla siebie cech, wartości. Czym są wewnętrzne koszty przynależności.
- Mit o Meduzie z włosami w postaci węży jako metafora utraty dostępu do części siebie.
- O fałszywym “ja” i autentycznym “ja”.
- Jak konie tworzą stado, w którym można bezpiecznie być sobą i realizować swoje potrzeby, a jednocześnie być członkiem stada i przynależeć.
- O drogowskazie w procesie zmiany i ważnym pytaniu: co cię ożywia?
Odcinek trwa 32 minuty.
Czy porzuciłaś (część) siebie, żeby przynależeć?
Podcastowa kraina rozwoju:
O wyborze ścieżki zawodowej i nurtach psychoterapii – cz.2 wywiadu z Sarą Tomczak – Odcinek 74
Zobacz więcejO wyborze ścieżki zawodowej i nurtach psychoterapii – cz.2 wywiadu z Sarą Tomczak – Odcinek 74Mindset, czyli tajemnicze słowo, które jest Twoim silnikiem – odcinek 30
Zobacz więcejMindset, czyli tajemnicze słowo, które jest Twoim silnikiem – odcinek 30
Wspaniały podkast, wiele wyjaśniający bezbłędnie na przykładzie stada koni. Dla mnie bomba ponieważ zaczęłam przynajmniej zauważać te części mnie, które rezygnują z bycia sobą. Dziękuję Agata Ela
Bardzo się cieszę Ela, że podcast zarezonował. Tak – dla mnie konie były i są zawsze drogowskazem dla własnych poszukiwań. Jak dobrze współzależeć i być sobą.