Subskrybuj podcast na wybranym urządzeniu i otrzymuj powiadomienia o nowych odcinkach:
Nie chcemy porażek, boimy się swoich błędów, choć często fascynują nas błędy innych osób. Czasem nasza psychika jest silna, czasem słaba, to się przeplata. Jednak gdy chcemy bardziej oswoić porażki i lepiej sobie radzić z postawą wobec własnych błędów, musimy zajrzeć do swoich emocji, przyjrzeć się temu, czego najbardziej się wstydzimy i boimy. To postawa odwagi, ale też empatii wobec samej siebie. Empatii wobec niezaopiekowanych uczuć, które grają role potworów w naszej psychice. Gdy się tym zaopiekujemy, zyskujemy moc do radzenia sobie z sytuacjami, które je aktywują.
O wstydzie, odwadze do pokazywania siebie, empatii i regulowaniu się dzięki obecności innych osób
I inne tematy, o których mówię w tym odcinku:
Dlaczego porażki są przez nas odczuwane bardzo emocjonalnie?
Jak można pozytwnie myśleć o porażkach?
Jak w dobry sposób radzić sobie z emocjami, które się w nas pojawiają przy porażce?
Co pomaga uwalniać napięcie spowodowane odczuwaniem różnych emocji związanych z postawą wobec własnych błędów?
Jak pozwolić sobie na ujawnienie tej części naszej psychiki, która do tej pory była skrywana?
Co zrobić, żeby zaopiekować się naszymi słabościami, naszymi miękkimi częściami?
When you login first time using a Social Login button, we collect your account public profile information shared by Social Login provider, based on your privacy settings. We also get your email address to automatically create an account for you in our website. Once your account is created, you'll be logged-in to this account.
DisagreeAgree
Połącz za pomocą
I allow to create an account
When you login first time using a Social Login button, we collect your account public profile information shared by Social Login provider, based on your privacy settings. We also get your email address to automatically create an account for you in our website. Once your account is created, you'll be logged-in to this account.
DisagreeAgree
4 komentarzy
Oldest
NewestMost Voted
Inline Feedbacks
View all Komentarzy
Dorota
3 lat temu
Najbardziej mi się podobało stwierdzenie, że wstydu nie przeżywają tylko socjopaci. To znaczyłoby, że każdemu coś bardziejub mniej nie wyszło/nie wychodzi. A więc jednak nie jesteśmy z tym sami. Choć są to lub mogą być zupełnie różne rzeczy o zupelnie różnej skali,choć to jest względne. Myślę, że nie musimy się tym dzielić z innymi i chyba tak też to zrozumiałam z podcastu. Ale zdac sobie sprawę, co nas gnębi bardzo warto, a naprawdę jest to konieczne dla naszego i samopoczucia i rozwoju (bo znamy wroga). .Mi osobiście poczucie wstydu nie odpowiada. Czy nie można go zamienić natychmiast na nowe zadanie i poczucie, że nikt nie jest idealny ?
Czasami zamiana uczucia na działanie jest jak najbardziej sensowna i skuteczna. Trzeba jednak sprawdzić czy to co jest do “przeżycia” dostało miejsce. Uczucia, które są spychane i nie “zaopiekowane” i tak wcześniej czy później dobijają się do nas. Powiedziałabym tak, przeżyć wstyd, tak zobaczyć, że nie jest się samej. Opowiedzieć komuś też może pomóc (nie chodzi o to, że komukolwiek), przynieść ulgę. Usłyszeć, że ktoś też się czegoś wstydzi. I… wtedy pójść dalej. 🙂
Tak rzeczywiscie – bardzo potrzebne, a wręcz przydatne jest uświadomienie sobie do samego rdzenia, co w tym dokładnie jest nie tak. Choć do tego dochodzimy często stopniowo. Ale jak już stawiamy sobie taki cel/pytanie/zadanie, to to , w nas na to jest nastawione i szuka – tak to rozumiem 🙂
Najbardziej mi się podobało stwierdzenie, że wstydu nie przeżywają tylko socjopaci. To znaczyłoby, że każdemu coś bardziejub mniej nie wyszło/nie wychodzi. A więc jednak nie jesteśmy z tym sami. Choć są to lub mogą być zupełnie różne rzeczy o zupelnie różnej skali,choć to jest względne. Myślę, że nie musimy się tym dzielić z innymi i chyba tak też to zrozumiałam z podcastu. Ale zdac sobie sprawę, co nas gnębi bardzo warto, a naprawdę jest to konieczne dla naszego i samopoczucia i rozwoju (bo znamy wroga). .Mi osobiście poczucie wstydu nie odpowiada. Czy nie można go zamienić natychmiast na nowe zadanie i poczucie, że nikt nie jest idealny ?
Czasami zamiana uczucia na działanie jest jak najbardziej sensowna i skuteczna. Trzeba jednak sprawdzić czy to co jest do “przeżycia” dostało miejsce. Uczucia, które są spychane i nie “zaopiekowane” i tak wcześniej czy później dobijają się do nas. Powiedziałabym tak, przeżyć wstyd, tak zobaczyć, że nie jest się samej. Opowiedzieć komuś też może pomóc (nie chodzi o to, że komukolwiek), przynieść ulgę. Usłyszeć, że ktoś też się czegoś wstydzi. I… wtedy pójść dalej. 🙂
Tak rzeczywiscie – bardzo potrzebne, a wręcz przydatne jest uświadomienie sobie do samego rdzenia, co w tym dokładnie jest nie tak. Choć do tego dochodzimy często stopniowo. Ale jak już stawiamy sobie taki cel/pytanie/zadanie, to to , w nas na to jest nastawione i szuka – tak to rozumiem 🙂
Bardzo ciekawy temat warty rozwinięcia 👍