Taniec z układem nerwowym – minikurs online

Opis

Czym jest minikurs „Taniec z układem nerwowym”? 

To czy znajdziesz wyjście z trudnej sytuacji zależy od adekwatnej reakcji Twojego układu nerwowego.

Nie szanujemy naszych układów nerwowych, bo przecież ciało ma działać i już! Tymczasem od tego, w jakim stanie jest nasz układ nerwowy zależy nasza reakcja na wyzwania. Wpływa to również na umiejętność prowadzenia trudnych rozmów, zdrowie fizyczne, ale też dostęp do zasobów typu: kreatywność, rozwiązywanie problemów oraz na odporność psychologiczną.

Taniec to dobre słowo na określenie tego, co możemy zrobić, żeby nasz układ nerwowy po stanie wzbudzenia, wracał do równowagi, w której może znowu działać. Tańczymy z nim, bo nie jesteśmy go w stanie zignorować. Dlaczego? Bo jest autonomiczny. Działa bez naszej woli…

Chodzenie „po drabince”

„Drabinka” to metafora stanów, w których jesteśmy. „Góra drabinki” to stan zaangażowania społecznego – w skrócie: lubimy świat i ludzi:D. „Środek drabinki” – to stan walki lub ucieczki, czyli w skrócie: zabij albo zgiń. A „dół drabinki” to zamrożenie i stan przetrwania – w skrócie: niech wszyscy się odczepią i … może by tak „zniknąć”?

Po drabince poruszamy się często w dół i w górę, a w zależności od tego, gdzie jesteśmy – mamy inne możliwości.

Po minikursie będziesz wiedzieć, co u Ciebie się dzieje w każdym ze stanów, co powoduje (jakie stresory), że się zaczynasz poruszać po drabince, a także poznasz strategie, jak sobie z tym radzić.

 Obejrzyj I moduł programu pt. „Tajemnice autonomicznego układu nerwowego”:

Komentarze po programie Taniec z układem nerwowym:

Pięknie dziękuję  Przypomniałam sobie, że stan błogości, spokoju i radości jest jak najbardziej naturalny i warto starać się, aby być w nim jak najczęściej. A najlepsze w tym jest to, że tak wiele zależy od nas samych. Domku z cegły nic nie zdmuchnie 

  Agnieszka Ż.:

To było moje trzecie spotkanie z teoria poliwagalną i dobrze przeczuwałam, ze przepuszczona przez Ciebie wniesie nowe wartości. Oprócz oczywistych korzyści wynikających z uświadomienia sobie w której części drabinki jesteśmy i jak możemy dostać się na górę (bardzo pomocne karty pracy), dla mnie najcenniejsza była informacja i praca z problemami na które mamy lub nie mamy wpływu. Nadanie sensu i przewartościowanie w sytuacji tego wartej – wymiata Dziękuję

Co pomaga, a co szkodzi? Ogarnij stres.

Oczywiste jest to, że jak nawet nie mamy pojęcia o układzie nerwowym, to on i tak działa. Pytanie tylko czy optymalnie i czy to, jak sobie radzimy, jest konstruktywne?

Im dłużej jesteśmy w obszarze optymalnym dla układu nerwowego, tym mamy większy potencjał, dostęp do umiejętności np. komunikacyjnych czy też odpowiedniego facylitowania innych w relacjach z nami.

Gra toczy się o wysoką stawkę!

Posłuchaj podcastu nr 64, w którym opowiadam jak wiele od tego zależy:

Listen to „#64 Taniec z układem nerwowym – Z wiatrem w grzywie – podcast” on Spreaker.

Dla kogo jest minikurs?

• jeśli czujesz, że emocje przejmują nad Tobą kontrolę w różnych sytuacjach
• gdy masz ogólnie podniesiony poziom stresu na co dzień
• jeśli chcesz poznać jak konstruktywnie sobie radzić ze stresem
• chcesz zadbać o swój zdrowy styl życia i dobrą codzienność
• jeśli pracujesz z ludźmi i interesuje Cię praktyczne zastosowanie teorii poliwagalnej
• uczysz umiejętności rozwojowych i zauważasz, że z czasem nie działają, mimo, że je ktoś zna

’coś we mnie wstąpiło’ – oznacza nic więcej jak istotną zmianę w UKŁADZIE NERWOWYM, po którym przestaliśmy mieć dostęp do ZDROWEGO rozsądku

Co za tym stoi? I jakie elementy wiedzy o układzie nerwowym przedstawiam?

Krok I – Tajemnice autonomicznego układu nerwowego. Do tego modułu masz dostęp już teraz – jest wyżej na tej stronie.  W tym kroku robisz swoją osobistą mapę układu nerwowego, która pomaga Ci w codzienności.

Krok II – Stresory i  wyciągarki czyli co powoduje, że nasz układ nerwowy szaleje. W tym kroku identyfikujesz swoje stresory i to, co Cię wspiera.  Stresory dzielisz dodatkowo na te, na które masz wpływ i te, na które nie masz.

Krok III – Samoregulacja i koregulacja, czyli „miód na serce”. Pokazuję, jak stworzyć mapę zasobów w podziale na „rozwiązania na szybko” i te, które wymagają więcej czasu

Krok IV – Adaptacyjne i nieadaptacyjne strategie radzenia sobie ze stresem. Osadzamy całość w codzienności.

Krok V – Relacje z innymi i jak możemy o siebie w nich zadbać.

Umiejętności, które tu przedstawiam są rewolucyjne. Uważam je za najważniejsze odkrycie ostatnich 20 lat psychologii. Ma to wpływ na każdy obszar życia i dostęp (lub nie) do swojego potencjału. Też umiejętnościowego.